Ieoh Ming Pei

25 stycznia 2022 0 komentarzy

Ieoh Ming Pei to jeden z najbardziej znanych, uhonorowanych i szanowanych architektów na świecie. Jest autorem wielu ikonicznych projektów, jak np. piramida w paryskim Luwrze. W trakcie swojej niezwykłej, trwającej niemalże 7 dekad kariery, uhonorowany został licznymi, prestiżowymi nagrodami, m.in. the Royal Gold Medal, the AIA Gold Medal, the Presidential Medal of Freedom i Pritzker Prize – najwyższe wyróżnienie, jakie otrzymać może żyjący architekt. Jury, w swoim uzasadnieniu napisało:

“Architekturę stworzoną przez Ieoh Ming Pei charakteryzuje wiara w modernizm, uczłowieczony po przez swoją subtelność, liryzm i piękno”.

Motywem przewodnim projektów Pei są śmiałe i umiejętne aranżacje grup geometrycznych kształtów i, z niezwykłym rozmachem, używanie na pozór kontrastujących się materiałów, tworzyw, przestrzeni i powierzchni. Pozostał on oddany modernizmowi, ale konserwatyzm stylu, w wysublimowany sposób, łączył z nowatorstwem. Charakterystyczne dla jego prac są czystość, powściągliwość formy z dążeniem do odczucia monumentalności. Budynków Pei nie można nazwać tradycyjnymi, ale zdecydowanie nie podążał on za najnowszymi trendami architektonicznymi. Najważniejszą cechą, jaką cenił w budowli, to „miała ona wytrzymać test czasu”.

Architekt urodził się w 1917r. w Canton w Chinach (obecnie Guangzhou). Podążając za ojcem, jednym z głównych bankierów w Chinach, rodzina przeniosła się najpierw do Hong Kongu, a następnie Szanghaju. To właśnie tam Pei obserwował powstanie 25 piętrowego hotelu, i już wtedy, w wieku 9 lat, wiedział, że z tym będzie wiązała się jego przyszłość. Wyjechał na studia do Stanów Zjednoczonych w 1935 r. Ukończył prestiżową the Harvard Graduate School of Design. Plany powrotu do kraju pokrzyżował mu wybuch II Wojny Światowej. Za namową ojca, który obawiał się wybuchu rewolucji komunistycznej w kraju, Pei postanowił przedłużyć swój pobyt w Stanach. Ojczyznę odwiedził, tylko na chwilę, dopiero w 1974 r. Nigdy jednak nie wyparł się swoich korzeni. Wszystkim swoim dzieciom nadał tradycyjne, chińskie imiona, a za część pieniędzy otrzymanych za Pritzker Prize utworzył stypendium dla chińskich studentów architektury.

Pei był jednym z niewielu, którzy potrafili się odnaleźć w różnorodnych projektach, począwszy od deweloperskich biurowców, w miejskich zabudowach, a kończąc na muzeach sztuki. Gdy poproszono go o zaprojektowanie Rock & Roll Hall of Fame and Museum w Cleveland, w celu lepszego zrozumienia ducha muzyki, której fanem nie był, zaczął uczęszczać na koncerty. Również kiedy w 2008 r. poproszono go o stworzenie the Museum of Islamic Art, w Doha, w Katarze, swoją pracę rozpoczął od czytania biografii Profeta Mahometa, by następnie wyruszyć w podróż po świecie, w poszukiwaniu i poznaniu islamskiego dziedzictwa kulturowego.

Piramida w Luwrze, wieża the Bank of China w Hong Kongu i wspomniane wcześniej muzea w Cleveland i Doha, to jedne z najlepiej znanych prac architekta. Zmarł on w 2019r. w wieku 102 lat, w swoim domu na Manhattanie.

Dodane w kategorii: Słynni architekci