Tańczący Dom w Pradze
9 czerwca 2017 0 komentarzy
Tańczący dom został wybudowany w latach 1994 – 1996 roku w Pradze. Znajduje się w dzielnicy Nowe Miasto na prawym brzegu Wełtawy, w pobliżu Mostu Alojzego Jiraska, na rogu bulwaru Rasinovo i ulicy Resslova, niedaleko stacji metra. Powstał w miejscu, gdzie niegdyś stał budynek secesyjny, który został zniszczony podczas II wojny światowej. Do 1960 roku pozostałości po budynku zostały zrównane z ziemią.
Budynek powstał z projektu dwóch architektów – czeskiego Vlado Milunića i amerykańskiego Franka Gehry’ego. Sponsorem Tańczącego domu została firma ubezpieczeniowa Nationale-Nederlanden, obecnie ING.
Prezydent Czech Vaclav Havel był za wybudowaniem obiektu. Sądził nawet, że stanie się on centrum kulturalnej działalności kraju. Niestety nie udało się to i ostatecznie budynek jest biurowcem.
Jest wybudowany w stylu dekonstruktywistycznym i kontynuuje „tradycję” postmodernistyczną. Bardzo długo nowatorska i dziwna konstrukcja była obiektem wielu kontrowersji. Budynek wyróżnia się spośród gotyckich i barokowych budowli dookoła. Zdaniem wielu wprowadza to w dzielnicy chaos architektoniczny, a budynek nie pasuje do okolicznych. Inni uważają, że wykonany nowocześnie, ale profesjonalnie i z wyczuciem smaku idealnie wtapia się w tło miasta.
Jego nazwa pochodzi od kształtu i jest to jeden z najbardziej rozpoznawalnych budynków w Pradze. Można w nim ujrzeć sylwetki tańczącej pary, dokładniej kobiety obejmowanej przez mężczyznę.
Tańczący dom jest przede wszystkim budynkiem biurowym, w którym mieszczą się siedziby firm i kancelarie. Na parterze można znaleźć również kawiarnię. Na samej górze znajduje się restauracja i taras widokowy.
Każde piętro budynku ma inny rozkład. Bryła budynku składa się z dwóch części zmiennych. Jedna jest statyczna, druga dynamiczna. Budynek miał odzwierciedlać kontekst czechosłowackiego społeczeństwa oraz zerwanie z totalitarną przeszłością i ewolucją w kierunku zdecydowanych zmian.
Cechą charakterystyczną budynku jest wykorzystanie dużych ilości krzywych, zaburzających typową bryłę budynków. Obiekt wybudowany został z 99 płyt betonowych. Każda z nich ma inny wymiar i kształt. Na dachu znajduje się nazywana Meduzą ogromna, skręcona konstrukcja z metalu. Składa się ona z dwóch centralnych elementów. Jeden z nich to oparta na zakrzywionych filarach wieża. Drugim elementem jest biegnąca równolegle do rzeki i wyróżniająca się falistymi pasami na fasadzie konstrukcja.
W 1996 roku budynek otrzymał wyróżnienie od amerykańskiego Time i pierwsze miejsce w kategorii design roku.
Dodane w kategorii: Architektura nowożytna, Ciekawe budynki