Cuda architektoniczne

Koloseum w Rzymie

30 grudnia 2020 0 komentarzy

Koloseum, zwany również amfiteatrem Flawiuszów, to niezwykła budowla antyczna, zabytkowy symbol Wiecznego Miasta i świadectwo świetności architektury oraz budownictwa Imperium Rzymskiego, która dotrwała do naszych czasów.

Czasy świetności i upadek

Budowa Koloseum rozpoczęła się prawdopodobnie w 72 roku n. e., za panowania cesarza Wespazjana. To on zlecił i nadzorował budowę nowej rezydencji cesarskiej, zwanej potem „Złotym domem” Nerona. Koloseum zostało otwarte już w 80 roku n.e. Na jego otwarcie były zorganizowane studniowe igrzyska, w których zginęło wielu skazańców–gladiatorów i dzikich zwierząt. Przez kolejne pięć wieków były tutaj organizowane podobne imprezy dla ludu, w których ginęli gladiatorzy, zwierzęta jak i chrześcijanie. Ostatnie ślady igrzysk sięgają roku 525 n. e.

Nazwa Koloseum wzięła się prawdopodobnie od ogromnego posągu Nerona (kolosa), który stał niedaleko amfiteatru. Niestety do czasów współczesnych zachowało się niewiele z jego oryginalnych elementów. W 217 roku arena oraz wiele górnych kondygnacji budowli uległo zniszczeniu w czasie ogromnego pożaru Rzymu. W następnych wiekach trzęsienia ziemi i kolejne pożary dopełniły dzieła zniszczenia. A w 1349 roku po wielkim trzęsieniu ziemi z ruin Koloseum brano kamienie na odbudowę miasta.

Okazała budowla antyczna

Ten niezwykły amfiteatr zaprojektował nieznany dotąd architekt. Wzorował się na doświadczeniu budowniczych grecko-rzymskich z kilku pokoleń. Wprowadził on także wiele swoich innowacji, które uświetniły budowlę.

Koloseum wzniesiono na planie zbliżonym kształtem do elipsy. Jego oś dłuższa wynosi 188 metrów, krótsza 156, obwód ma 527 metry, obecna wysokość to 48,5 metra (wcześniejsza 52 metry). Składało się ono z 4 kondygnacji, połączonych rzędami korytarzy i schodów, nad którymi znajdowało się sklepienie kolebkowe i krzyżowe. Na pierwszych trzech piętrach znajdowały się kolumny w stylu doryckim, korynckim i jońskim. Kolumny te zwano arkadami. Były one ozdobione posagami rzymskich dostojników i postaciami mitologicznymi. Ostatnie piętro zdobiły korynckie pilastry. A nad nim w razie niepogody rozciągano płócienny dach (velarium).

Na dole amfiteatru znajdowała się drewniana podłoga, pokryta kilkucentymetrową warstwą piasku, czyli arena. A w podziemiach trzymane były zwierzęta w klatkach. Były tam także magazyny, pomieszczenia na broń i dla gladiatorów. Wnętrze Koloseum ozdobione było malowanymi stiukami i marmurem. Były tam również mozaiki przedstawiające walki gladiatorów.

Najbliżej areny były miejsca dla mężczyzn z zacnych rodów i samego imperatora, dalej siedzieli trybuni ludu, możni przedstawiciele rodzin i wojskowi. Obowiązywał podział według statusu społecznego i płci. Kobiety zajmowały najbardziej odległe miejsca w amfiteatrze, na samej górze pod velarium. Niezwykłym rozwiązaniem, jak na tamte czasy było przykrycie całego amfiteatru płóciennym rozkładanym dachem, a także 80 ponumerowanych bram, dzięki którym można było szybko wejść do obiektu i tak samo szybko go opuścić.

Koloseum, choć to budowla antyczna, ciągle zachwyca swoim pięknem i kunsztem architektury. Ten wspaniały zabytek wciąż ukazuje wielkość nieistniejącego już Imperium Rzymskiego. Zasłużył on na miano Siedmiu Cudów Świata (od 2007 roku). To miejsce, które ciągle przyciąga wielu zwiedzających i archeologów.

Dodane w kategorii: Architektura historyczna, Ciekawe budynki
Tagi: ciekawe budynki w Europieciekawe budynki we Włoszech

Poprzedni artykuł

Następny artykuł

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany/ Wymagane pola oznaczone gwiazdką *