Kenzō Tange

16 czerwca 2023 0 komentarzy

Kenzō Tange to jeden z czołowych architektów w powojennej historii Japonii. W 1987 r. uhonorowany został prestiżową Nagrodą Pritzkera, amerykańską nagrodą przyznawaną corocznie architektom o znaczącym wkładzie w rozwój środowiska człowieka. Był on również nauczycielem, pisarzem i urbanistą, powszechnie uznanym nie tylko ze względu na swoją pracę, ale też wpływ na młodsze pokolenia architektów.

Wciąż był uczniem liceum w Hiroshimie, kiedy to odkrył twórczość Le Corbusiera w zagranicznym czasopiśmie o sztuce i postanowił zostać architektem. Jego słabe wyniki w nauce zmusiły go jednak do dwuletniej przerwy, którą poświęcił na przygotowania do wstępnego egzaminu na studia. W 1935 r. rozpoczął naukę na wymarzonym kierunku na Uniwersytecie Tokijskim, na którym to później wykładał już jako profesor urbanistyki i stał się mentorem wielu najbardziej znaczących architektów japońskich XX w. takich jak Kisho Kurokawa czy Arata Isozaki. Był również wykładowcą na wielu najsłynniejszych uniwersytetach na świecie, min. Harvard, Princeton czy Yale. Został ponadto wpływowym pisarzem, którego najpopularniejsze publikacje przetłumaczono na język angielski.

Bezdyskusyjnie jednak jego największym zainteresowaniem były architektura i planowanie przestrzenne. Po II wojnie światowej pracował jako specjalista ds. planowania przestrzennego przy rekonstrukcji Hiroszimy. Sławę zyskał w 1949 r., kiedy to właśnie jego projekt Muzeum Pokoju w Hiroszimie został uznany za najlepszy. Ten symbol tęsknoty ludzkiej za pokojem jest połączeniem tradycyjnej kultury ze wskazaniem na poszukiwanie w Japonii nowoczesnego, modernistycznego stylu. Rozpoznawalność Tange przyniosła również Olimpiada w Tokio w 1964 r., dla której architekt zaprojektował część obiektów, które w trakcie trwania Igrzysk pokazywały telewizje na całym świecie.

Jest on autorem całej serii budynków publicznych, m.in. biblioteki Tsuda College w Tokio, ratuszu w Imabari, centrum kongresowego w Kioto, gmachu zarządu Metropolii Tokijskiej czy Katedry Najświętszej Marii Panny w Tokio.

Z zamiłowania do planowania przestrzennego, a szczególnie urbanistyki i śledzenia codzienności ludzi podróżujących do i z pracy, w 1960 r. Tange stworzył „Plan dla Tokio”, logistyczną, a zarazem niekonwencjonalną koncepcję rozbudowy, odpowiedź na logistyczne problemy przemieszczania się po mieście jego mieszkańców. Projekt zakładał poszerzenie ciasnej przestrzeni stolicy poprzez rozbudowanie jej ponad taflą wody Zatoki Tokijskiej. Nowo powstałą przestrzeń zagospodarować miały sztuczne wyspy, mosty i pływające parkingi. Choć koncepcja nigdy nie została zrealizowana, to zyskała międzynarodowe uznanie. Elementy tego projektu zostały natomiast użyte przy odbudowie zniszczonego przez trzęsienie ziemi miasta Skopje. Tange był także twórcą wielu projektów urbanistycznych, m.in. dzielnicy Fiera w Bolonii, wystawy światowej w Osace, gdzie był kierownikiem zespołu planistycznego i stolicy Nigerii, Abudży. Praca architekta może być podziwiana w ponad 20 krajach na świecie.

Kenzo Tange zmarł 22 marca 2005 r. w Tokio.

Dodane w kategorii: Słynni architekci