Cuda architektoniczne

Co to jest żelbet (żelazobeton)?

8 sierpnia 2017 0 komentarzy

pantiche/bigstockp[hoto.com

Żelbet, inaczej zwany także żelazobetonem jest to kompozyt strukturalny, który składa się z betonu wzmocnionego zbrojeniem z prętów, lin, kabli lub siatek albo jednym elementem stalowym zwanym wkładką stalową. Dobre połączenie konstrukcji możliwe jest dzięki przyczepności betonu do stali.

Formowany jest w postaci prefabrykatu lub bezpośrednio na placu budowy w postaci monolitycznych elementów wylewanych za pomocą form drewnianych, stalowych lub plastikowych. Dzięki zbrojeniu zdecydowanie wzrasta nośność konstrukcji z betonu, zginanych oraz ściskanych osiowo i mimośrodowo. Jest dużo bardziej wytrzymały niż beton.

Żelbet – właściwości i zastosowanie

Wysoka wytrzymałość na ściskanie i rozciąganie oraz możliwość niemal dowolnego kształtowania elementów sprawiają, że żelbet jest jednym z najpopularniejszych materiałów konstrukcyjnych. Nazywany jest nawet wynalazkiem XIX wieku.

Wykorzystywany jest do budowy domów, mostów, wiaduktów, dróg, estakad, tuneli, budowli hydrotechnicznych, silosów, a także bardzo wysokich kominów, schronów czy fortów. Do budownictwa mieszkaniowego wykorzystuje się go przy stawianiu fundamentów, ścian, płyt, powłok, ścian oporowych i innych.

Największą zaletą żelbetu jest ogniotrwałość oraz znaczna odporność na obciążenia stałe i zmienne. Jest bardzo trwałym materiałem, odpornym na korozję i można z niego wykonywać konstrukcję o przeróżnych kształtach.

Zasadniczą jego wadą jest duży ciężar i trudność w przypadku konieczności zmiany kształtu wykonanej już konstrukcji.

Żelbet można podzielić ze względu na sposób współpracy wkładek stalowych z betonem.

Zwykły żelbet jest zbrojony stalowymi prętami, umieszczonymi w szalunku, który następnie zalewany jest betonem. W przypadku siatkobetonu zbrojenie wykonuje się z siatki tkanej lub zgrzewanej. Powinna mieć kwadratowe oczka o wymiarach od 6 do 12 mm. Jest on jednorodny, bardziej szczelny i odporny na powstawanie zarysowań. Drutobeton charakteryzuje się tym, że zbrojenie wykonane jest z drutów, które są równomiernie umieszczone w warstwach materiału.

Beton sprężony to rodzaj żelbetu, inaczej nazywany kablobetonem. Przed zalaniem zbrojenia rozciągane jest ono w celu wytworzenia w warstwie materiału wstępnych naprężeń ściskających beton. Zapewnia to jego wytrzymałość na rozciąganie.

Ze względu na sposób wprowadzenia naprężeń sprężających rozróżnić można strunobeton składający się z pojedynczych drutów lub wiązek złożonych z kilku strun, który napręża się w formie i stabilizuje na naciągu, a następnie po uzyskaniu odpowiedniej wytrzymałości zwalnia się naciąg.

Druga forma to kablobeton, w którym w formie układa się kanały wzdłuż tras przebiegu kabli sprężających, a deskowanie wypełnia się mieszanką betonową. Następnie kable są naciągane, mocowane i wypełniane zawiesiną składającą się z zaczynu cementowo-wodnego. Te elementy można sprzężać z sobą w miejscu ich wybudowania.

Dodane w kategorii: Materiały w architekturze

Poprzedni artykuł

Następny artykuł

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany/ Wymagane pola oznaczone gwiazdką *