Cuda architektoniczne

Architektura secesji

10 stycznia 2017 0 komentarzy

most Aleksandra III

AlexKozlov/bigstockphoto.com

Secesja była kierunkiem w sztuce, który rozwijał się na przełomie XIX i XX wieku. Wywarła ona dużo silniejszy wpływ na architekturę wnętrz oraz wzornictwo niż architekturę, choć istniejące do tej pory przykłady dekoracji fasad budynków w stylu secesyjnym wciąż wzbudzają zachwyt. Inne nazwy tego nurtu to: Art nouveau (nowa sztuka; Francja), modernismo (nie mylić z modernizmem; Włochy, Hiszpania), Jugendstil (styl młodzieżowy; Niemcy, kraje skandynawskie).

Secesja w architekturze przejawiała się całkowitym oderwaniem od stylu klasycznego czy historii i charakteryzowała dążeniem do nadania budynkom zupełnie nowej formy, której wyznacznikiem miało być jedynie natchnienie i fantazja artysty. Dlatego też ten styl architektoniczny wyróżniał się abstrakcyjnymi formami i fantastycznymi motywami.

Secesja w architekturze charakteryzowała się:

  • bogatą ornamentyką (zwykle kwiatową), podkreślającą falistość linii i tworzącą skomplikowane, wyszukane kształty
  • dekoracjami, podkreślającymi konstrukcję i tektonikę budowli, a także jednocześnie pełniącymi funkcje symboliczne
  • realizacją XIX-wiecznych postulatów sprzeciwu wobec historyzmu oraz naśladowania minionych epok
  • uniwersalnym, spójnym językiem form, znajdującym zastosowanie w architekturze, architekturze wnętrz, rzemiośle (biżuteria, ceramika, meble), architekturze wnętrz i architekturze

Styl secesyjny w architekturze rozwijał się w latach 1899-1925. Jego pierwsze przejawy można było zauważyć w Anglii i we Francji, głównie dzięki pionierom secesji oraz zwolennikom neogotyku: Violletcie-le-Duca i Wiliiamowi Morrisowi. Rozkwit secesji w architekturze nastąpił w 1905 r. W tym czasie powstały najwybitniejsze dzieła tego nurtu. Głównymi ośrodkami secesji były Austria, Belgia, Francja i Katalonia. Po 1918 r. secesja wymieszała się z eklektyzmem. Okres jej świetności minął, a fala krytyki wyparła ją ze sztuki 7 lat później, zarzucając jej brak funkcjonalności i kiczowatość.

Budynki w stylu secesyjnym były niestety niefunkcjonalne i dlatego nie przetrwało ich zbyt wiele. W Polsce secesja w architekturze pojawiła się dosyć szybko za sprawą wpływów niemieckich, austriackich oraz francuskich, lecz wkrótce po tym wyparł ją neobarok. Oto kilka przykładów budynków secesyjnych w Polsce i za granicą:

Maison Tassel w Brukseli – Victor Horta

Casa Milá w Barcelonie – Antoni Gaudi

Hackesche Höfe w Berlinie – A. Endell

Teatr Werkbund w Kolonii – Henry van de Velde

Pawilon Secesji w Wiedniu – J. M. Olbrich

Kamienica Pod Żabami w Bielsku-Białej

Dom handlowy Smechela i Rösnera w Łodzi

Kamienica Schychtów w Łodzi

Kamienica Rudolfa Kerna w Bydgoszczy

Dom pod Globusem w Krakowie

Bazylika Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie

Dom Handlowy Braci Barasch we Wrocławiu

Teatr im. C.K. Norwida w Jeleniej Górze

wnętrza sanatorium w Trzebiechowie

Dodane w kategorii: Style architektoniczne

Poprzedni artykuł

Następny artykuł

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany/ Wymagane pola oznaczone gwiazdką *