Wieża Eiffla

11 sierpnia 2020 0 komentarzy

Wieża Eiffla, uosabiająca osiągnięcia techniczne XIX wieku, miała zostać zdemontowana 20 lat po wybudowaniu. Ostatecznie doceniono możliwość zastosowania jej jako platformy do transmisji radiowych. Obecnie wieża uznawana jest za główną atrakcję Paryża, a co roku odwiedza ją 7 milionów turystów.

Historia powstania wieży Eiffla

Powstanie wieży Eiffla jest ściśle powiązane ze światową wystawą, zorganizowaną w 1889 w Paryżu. Pomysł na konstrukcję powstał w wyniku ogłoszonego przez władzę miasta konkursu, którego celem było przedstawienie ówczesnych możliwości inżynieryjnych i technicznych.

W taki sposób powstała wysoka, stalowa wieża, której nazwa pochodzi od nazwiska Gustave Eiffela, uznawanego za jej pomysłodawca i konstruktora. Nie on jest jednak prawdziwym autorem budowli. Nad projektem pierwotnie pracowali Emile Nougiera i Maurice’a Cechelina, pracownicy zatrudnieni w biurze architektonicznym Eiffla, którzy wraz z nim zgłosili projekt do biura patentowego. 12 grudnia 1884 Eiffele odkupił prawa autorskie i prawa do własności intelektualnej od swoich pracowników i wraz z architektem Stephenem Sauvastromem, nadał wieży ostateczny kształt.

Budowa wieży

Budowę fundamentów rozpoczęto w 1886 roku, a sama konstrukcja została wzniesiona w latach 1887-1889. 324-metrowa wieża, przez ponad 40 lat była najwyższą konstrukcją na świecie. Pierwotnie miała górować nad miastem jedynie 20 lat. Ostatecznie, dzięki wysiłkom Gustava Eiffella oraz Juliana Ochorowicza, na wieży został umieszczony telegraf, a władzę miasta zdecydowały się na zachowanie konstrukcji. Wieżę wykonano z kutej stali, której walory architektoniczne w XIX nie były doceniane. Między innymi z tego powodu konstrukcja budziła kontrowersje wśród opinii publicznej już na etapie budowy. Ostatecznie jednak budowla została doceniona przez publiczność, a w trakcie samej wystawy światowej zwiedziło ją 2 miliony osób.

Konstrukcja wieży Eiflla

Wieża Eiflla to konstrukcja kratowa, składająca się z 2,5 milion nitów oraz 18 038 części metalowych. Przy jej projektowaniu i budowie pod uwagę braną przede wszystkim odporność na działanie wiatru.

Z tego powodu wieża składa się z dwóch piramid. Dolna część składa się czterech kolumn, które na wysokości 58 metrów łączą się sklepieniem łukowym, zwieńczonym kwadratową platformą. Na niej umieszczona jest mniejsza piramida. Na wysokości 115,71 metrów znajduje się ostatnia część, słup piramidalny.

Na wieży znajdują się trzy platformy widokowe, umieszczone na wysokościach 57,63, 115,73 i 276,13 metrów. Aby dostać się na sam szczyt konstrukcji, należy pokonać 1665 stopni. Całkowita wysokość wieży zmieniała się na przestrzeni lat wraz z długością wieńczącej ją anteny. Obecnie wynosi 324 metrów, jednak może zmieniać się o 17 centymetrów, w zależności od panujących warunków atmosferycznych. Masa wieży to 10 000 ton.

Co 7 lat wieża jest malowana, a każdorazowo na jej pokrycie potrzebne jest 57 ton farby. W taki sposób konstrukcja chroniona jest przed korozją.

Dodane w kategorii: Architektura nowożytna, Ciekawe budynki