Burdż Chalifa (Burj Khalifa)

13 grudnia 2016 0 komentarzy

Burj Khalifa (wym. Burdż Chalifa, z arab. „Wieża Kalify”) to najwyższy budynek na świecie oraz oszałamiające dzieło sztuki architektonicznej. Jest odzwierciedleniem przełomu w dotychczasowej architekturze i symbolem dynamicznego rozwoju, postępu, a także bogactwa Bliskiego Wschodu. Najwyższy budynek świata w Dubaju nosi imię emira Abu Dhabi, a zarazem prezydenta Zjednoczonych Emiratów Arabskich i szejka Khalifa bin Zayed’a Al Nahyan’a, czyli głównego darczyńcy tego przedsięwzięcia.

Budowa Burdż Chalifa rozpoczęła się 21 września 2004 r. Głównym architektem był Adam Smith, będący autorem m.in. postmodernistycznej JinMao Tower (421 m), a także amerykańskie przedsiębiorstwo architektoniczne SOM (Skidmore, Owings and Merrill), które do tej pory zaprojektowało m.in. Sears Tower w Chicago. Inwestorem został Emaar Properties. Wieża Burj Khalifa pełni funkcję budynku mieszkalnego, biurowego i hotelowego. Jest widoczna z odległości 95 km.

Początkowo wykonawcy obecnie najwyższej budowli świata korzystali z projektu nigdy nie wybudowanej wieży o nazwie Grollo Tower w Melbourne. Jej przewidywana wysokość została obliczona na 560 m. W trakcie realizacji tej inwestycji aż trzykrotnie podwyższano jej wysokość: najpierw do 650 m, potem do 750 m, aż w końcu do obecnych 829,84 m (wysokość do dachu wynosi 621,3 m.). Dzięki temu zyskała smuklejszy kształt. Ilość kondygnacji użytkowych wynosi 163, z czego najwyższe (od 154-go piętra) zbudowane zostały z lekkiej stalowej konstrukcji. Budowa Burj Khalifa zakończyła się 16 sierpnia 2009 r., choć uroczyste otwarcie najwyższego budynku na świecie nastąpiło 4 stycznia 2010 r.

Projekt tego dubajskiego budynku wzorowany był na tradycyjnej architekturze islamu, a bezpośrednią inspiracją był kształt spiralnego minaretu, który wydłuża się i zwęża ku górze.

Tę najwyższą budowlę świata wzniesiono na trójramiennym planie w kształcie litery Y, która nawiązuje swoją symetrią do pustynnego kwiatu pochodzącego z gatunku Hymenocalis i rosnącego w okolicach Dubaju.

Stąd zaprojektowano piętra tak, iż im wyższe partie budynku, tym jego „ramiona” stają się mniejsze. Nadaje to wieży lekkości, smukłości, a także niezbędnej aerodynamiki. Taki kształt Burdż Chalifa zapewnia optymalny dostęp światła do jego wszystkich pomieszczeń i niczym niezakłócony widok na okolicę oraz Zatokę Perską. Szczyt tej spiralnej konstrukcji, posiadającej 27 uskoków (tarasów widokowych), wieńczy iglica, która bije światowy rekord wysokości.

Oprócz tytułu najwyższego wieżowca świata Burj Khalifa pobił jeszcze inne rekordy: jest też najwyższą konstrukcją lądową, trzecią najwyższą konstrukcją budowlaną, która jest dziełem człowieka, posiada największą ilość pięter (163), najwyżej położony basen (76 p), najwyższe piętro mieszkalne (na wysokości 584 m), najwyższy meczet (158 p) oraz najdłuższy szyb windowy, a także najwyżej położoną restaurację na świecie (At.mosphere – 122 p).

Dodane w kategorii: Architektura nowożytna, Ciekawe budynki